Yillardir

sadece beni kurtaran sokak kopekleriyle yasiyorum. Bir de Covid ile daha da "embedded" oldu bu ish. Uzun zamandan beri, hele ki zindanda iken, ellerim kelepceli acil yataginda etrafimda onlarca jandarma ve polis cevrelemis yattigim zamanlar dahil, hic birinde, kimse yoktu. Mezarlik Gebze Kadin Kapali'da kaldigim hucre idi. Diri diri olmeye baslamistim orada. Cok keskin idi. Daha rahat bir hayat yasayamaz miydim? O 2015 sonu 2016 basi aldigim haber(ler) beni oyasta aktif (literal anlamda) devrimci yapti. Ustune devlet tasdikli PöKeKö'lü bile olabildim. O derece!!! PES!!